سال 2019 برای 5G بسیار مهم بود. زیرا اپراتور ها و شرکتها شروع به سهم خواهی از این تکنولوژی کردند و مصرف کنندگان شروع کردند به آشنا شدن با منافع آخرین نسل تکنولوژی موبایل:
اپراتورها:
اپراتور ها به هر دری می زنند تا در شرایط لَخت و مقاوم در مقابل رشد، درآمدهایشان را افزایش دهند و هزینه ها را کاهش. این سختی وقتی دو چندان می شود که پای 5G و انتظارات متفاوت از آن به میان کشیده می شود ( سرعت زیاد، لاتنسی کم و افزایش ضریب اطمینان) . بنابراین، اپراتورها راهی جزء بهبود شبکه های خود را ندارند ( استفاده از ابتکاراتی مثل Virtual RAN، Edge networking و Network Automation) تا بتوانند پاسخگوی نیازهای عصر 5G باشند. در ضمن، ضروری است اپراتورها سبد درآمدی خود را متنوع تر کنند ( ورود به عرصه هایی مثل Pay-TV، بازی و سرگرمی، تبلیغات و IoT) تا رشد خود را در سرویس های فرا تلکامی جستجو کنند.
شرکت ها:
اگرچه افزایش سرعت اولین چیزی است که با شنیدن نام 5G به ذهن خطور می کند، اما سایر اتفاقات خوبی که 5G قرار است با خودش بیاورد (مثل Network Slicing, Edge Computing, low-latency services) هنوز برای خیلی ها شناخته شده نیست؛ مخصوصا شرکت هایی که فکر می کنند 4G به اندازه کافی خوبه، پس دیگه دنبال چی هستیم؟
اما این را بدانید که خیلی از پتانسیل های ناشناخته کسب و کارها زمانی آشکار می شود که جناب 5G تشریف بیاورند. پس چالش فعلی این است که زیرسازی را درست کنیم و بعد بنشینیم و راجع به مشکلاتی که قرار است 5G حل کند باهم صحبت کنیم. و چون با حضور رقبای قدر قدرتی مثل گوگل و آمازون و مایکروسافت و خیلی از شرکت های کلاود دیگر، رقابت در این عرصه خیلی تنگ و نفس گیر است، سرعت ورود به بازار مهمترین عامل است.
مصرف کنندگان:
آگاهی و دانش نسبت به 5G در میان مصرف کنندگان روز به روز در حال افزایش است. اما اینکه آنها بخواهند خودشان را با 5G تطبیق دهند و بابت آن پول بیشتری هم بپردازند، طیف متنوعی از مصرف کنندگان در سراسر دنیا را تشکیل داده است. در کل، اینطور به نظر می رسد که چین، کره جنوبی و خاورمیانه مشتاق ترین طیف برای پیوستن به 5G هستند. در حالیکه امریکایی ها، اروپایی ها و ژاپنی ها ترجیح می دهند فعلا با همان 4G خوش باشند.